اطلاعیه سایت
آرشیو ماهانه : بهمن ۱۳۹۵
دیشب ساعت حدود ۱:۳۰ دقیقه بامداد بود و چراغ‌ها رو خاموش کرده بودیم که بخوابیم، دو نفر از بچه‌ها خواب بودند و بقیه با گوشی‌های همراهشان سرگرم بودند و حتی گاهی از روی شیطنت و بازیگوشی به همدیگر زنگ می‌زدند تا صدای زنگ سبب کنجکاوی دیگران شود و تا زمان خواب، کمی هم بخندند.
به یکباره قهقه خنده به فریاد بلندی تبدیل شد، یکی از بچه‌ها چیزی را دید که به سمت آشپزخانه حرکت کرد؛ چیزی شبیه به موش.
بچه‌هایی که تخت پایین بودند از ترس آمدند روی تخت‌های بالایی.
از ترس نمی‌توانستیم بخوابیم و ساعت ۳ صبح بود که تمام وسایلِ زیر تخت و وسایل آشپزخانه را بیرون کشیدیم تا موش را پیدا کنیم و صبح، موضوع را با مسئولان خوابگاه مطرح کردیم ولی مسئولان گفتند خودتان باید تله بخرید و موش را بگیرید.
این‌ها بخشی از خاطرات یکی از دانشجویان خوابگاهی کشورمان است که شاید بتوان این خاطره را به بیشتر خوابگاه‌های دانشجویی تعمیم داد، باتوجه به وضعیت خوابگاه‌های کشور شاید چنین خاطره‌ای می‌تواند خاطره مشترک تمام دانشجویان خوابگاهی باشد.
خوابگاه که برای دانشجویان در حکم خانه دوم آن‌هاست و چند سال را باید در آن‌جا زندگی کنند حتی از امکانات اولیه بهداشت و سلامت نیز برخوردار نیست.
پای درد دل هر دانشجوی خوابگاهی بنشینی، از وضعیت نامناسب و نبود امکانات می‌گوید.
یکی از این دانشجویان بحث مقایسه خوابگاه‌های کشورمان با خوابگاه‌های دانشگاه‌های خارجی را مطرح می‌کرد و می‌گفت: خوابگاه‌های دانشگاه‌های خارجی به طور معمول از امکاناتی نظیر ورودی مخصوص معلولان، کتابخانه و سالن مطالعه، آشپزخانه و سالن سلف سرویس، اینترنت، سالن ویژه لباسشویی و مهمانسرا برخوردارند.
در خوابگاه‌های دانشگاهی ما فضای کوچک اتاق‌ها، محدود بودن تعداد سرویس‌های بهداشتی و خراب بودن اغلب آنها، فرسوده بودن امکانات اتاق‌ها، محدود بودن امکانات آشپزخانه و اینگونه مشکلات به کنار ولی وجود حشرات موذی و حیواناتی مانند موش و سوسک و حتی شپش و ساس در خوابگاه‌ها که شاید دیگر به امری عادی بدل شده دانشجویان را بسیار آزار می‌دهد و شرایط به گونه‌ای است که مسئولان نیز با این مسئله به راحتی برخورد می‌کنند.
به گفته یکی از دانشجویان، وجود ساس از یک اتاق شروع شده و بعد از چند ماه تمام خوابگاه را فرا گرفته است، به طوری که دانشجویان تصمیم به ترک خوابگاه گرفته‌اند ولی جایی برای رفتن ندارند، حتی به شوخی می گویند که قرار است کارتن خواب شویم!
موش هم که مثل گربه‌های داخل شهر در داخل خوابگاه تردد می‌کند و دانشجویان گویا چاره‌ای جز مدارا با این حیوانِ به قول دخترها دراکولا ندارند.
از این‌ها که بگذریم شپش هم در خوابگاه‌های دانشجویی شیوع کرده و دانشجویان شپش را به خانواده‌هایشان هم منتقل می‌کنند.
شاید با سم پاشی یا کمی رسیدگی بیشتر بتوان وضعیت خوابگاه‌ها را از این شرایط نجات داد تا دانشجویان نیز شب امتحان از ترس موش بیدار نمانند.
* نوسازی و به‌سازی خوابگاه‌ها در دستور کار
هفته گذشته بود که در یکی از خوابگاه‌های دانشگاه تهران، آتش‌سوزی رخ داد و حسن به نژاد معاون دانشجویی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، گفت: آتش‌سوزی خوابگاه دانشجویی در خیابان ۱۶ آذر بر اثر اتصال کابل برق بوده است اما خوشبختانه آتش‌سوزی جزئی بوده و به سرعت از سوی نیروهای آتش‌نشانی مهار شده است.
وی افزود: خوابگاه‌های اطراف پردیس مرکزی دانشگاه تهران پیش از این منازل مسکونی قدیمی بوده که رفع عیب و نوسازی این خوابگاه‌ها در دستور کار است.
مهدی سلطانی مدیر امور خوابگاه‌های دانشگاه صنعتی شریف نیز در رابطه با چگونگی ورود حشرات به خوابگاه‌ها و نحوه مقابله با آن گفت: برنامه سم پاشی دوره‌ای خوابگاه‌ها هر ۴ ماه یک بار انجام می‌شود و سمپاشی موردی هم داریم که با دانشجویان هماهنگ می‌شود تا به اتاق دیگری منتقل شوند و اتاقشان را سم پاشی کنیم.
وی افزود: البته رسیدگی مسئولان دانشگاه به تنهایی برای دفع اینگونه حشرات کافی نیست بلکه خود دانشجویان هم باید رعایت کرده و به توصیه‌های کارشناس بهداشت عمل کنند.
وی در رابطه با نحوه ورود اینگونه حشرات به خوابگاه‌ها گفت: دانشجویان مسافرت‌های زیادی دارند و به شهرهایشان می‌روند ممکن است از قطار یا وسایل دیگر نقلیه این حشرات را به خوابگاه‌ها منتقل کنند که این وضعیت در دانشگاه صنعتی شریف در حد کنترل است ولی باید همکاری دانشجویان را هم داشته باشیم.
در هر صورت فضای خوابگاه که هم محل زندگی و هم درس خواندن دانشجویان است، باید حداقل امکانات بهداشتی و سلامت را داشته باشد و دانشجویانی که با دغدغه‌هایی نظیر دوری خانواده مواجهند حداقل باید بتوانند به دور از مشغله‌های فکری وجود حیوانات در محل زندگی‌شان تنها به درس و تحقیق بیندیشند.
«مدرک تمام فارغ‌التحصیلان دانشگاه آزاد که رشته‌های آنها مجوز قانونی و رسمی داشته است، مورد تائید وزارت علوم است.»
محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری روز گذشته در جمع خبرنگاران در رابطه با مدرک فارغ‌التحصیلان دانشگاه آزاد اینگونه گفت ولی وقتی خبرنگاران از وی در رابطه با تائید مدرک فارغ‌التحصیلان آن دسته از رشته‌هایی که دانشگاه آزاد در سال ۹۲ بدون مجوز وزارت علوم راه‌اندازی کرد، پرسیدند وزیر پاسخی داد که به نوعی آب پاکی روی دست این فارغ‌التحصیلان که میلیون‌ها تومان برای تحصیل خود هزینه کرده‌اند، ریخته شد.
وزیر علوم گفت: آنهایی که غیرمجاز بودند، باید خودشان این مشکل را حل کنند!
حال اینکه منظور وزیر از اینکه «خودشان» باید مشکل‌شان را حل کنند، دانشگاه آزاد بوده یا دانشجویان مشخص نشده است ولی در هر صورت اینکه شخص اول آموزش عالی کشور خود را نسبت به اقدامی که در آموزش عالی انجام شده و دانشجویانی که در این اقدام پاسوز شده‌اند کنار می‌کشد و حل مشکل را به خودشان می‌سپرد، جای سوال دارد.
اهمیت آموزش عالی و نقش آن در توسعه و پیشرفت جامعه به اندازه‌ای است که مقام معظم رهبری بارها شخصا در زمینه مسائل مختلف آموزش عالی صحبت کرده‌اند و تاکیدات مستمری بر برنامه‌ریزی برای پیشرفت علم و فناوری داشته‌اند ولی گویا در دولت یازدهم وضعیت آموزش عالی به توپ فوتبالی شبیه است که در گیر و دار درگیری نهادها به این طرف و آن طرف پاس داده می‌شود.
دانشگاه آزاد به عنوان یکی از زیرنظام‌های آموزش عالی خطایی را انجام داد و تعداد بسیاری رشته بدون مجوز وزارت علوم راه‌اندازی کرد.
دانشجویان بی خبر از دعواهای وزارت علوم و دانشگاه آزاد در آزمون ثبت‌نام کردند، آزمون دادند و در این رشته‌ها مشغول به تحصیل شدند، هزینه کردند و وقت و عمر گذاشتند و فارغ‌التحصیل شدند ولی حالا مدرک آنها تائید نمی‌شود.
اما وزارت علوم که در ابتدا در انجام وظیفه خود یعنی نظارت بر زیرمجموعه‌اش(دانشگاه آزاد) کوتاهی کرده بود پس از مدتی مدعی شد و کار بررسی این خلاف دانشگاه آزاد به نهادهای دیگری مانند شورایعالی انقلاب فرهنگی و حتی مجلس و رئیس جمهور رسید.
قرار بر این شد که کمیته‌ای تشکیل و این رشته‌ها بررسی شود تا در صورت تامین بسترهای لازم، رشته‌ها مورد تصویب وزارت علوم قرار بگیرد.
ولی پس از تمام این گیر و دارها که زمان زیادی به طول انجامید، دانشجویان این رشته‌ها فارغ‌التحصیل شدند و حالا مانده‌اند با مدارکی که از سوی وزارت علوم تائید نمی‌شود.
خبرنگاران بارها از وزیر و معاونانش در رابطه با تائید مدرک فارغ‌التحصیلان دانشگاه آزاد پرسیدند و وزیر از همان ابتدا با همان لبخند همیشگی‌اش از حل مشکلات خبر می‌داد و می‌گفت دانشجویان نگران نباشند.
حتی هنوز یک ماه نمی‌گذرد که معاون وزیر علوم در پاسخ به این سوال خبرنگاران که آیا مدارک فارغ‌التحصیلان رشته‌های غیرمجاز سال‌های گذشته دانشگاه آزاد تایید می‌شود یا خیر؟ گفت: سعی می‌کنیم به دانشجویان کمک کنیم تا کمترین خدشه به وضعیت تحصیلی دانشجویان و جوانان کشور وارد شود.
اما با صحبت روز گذشته وزیر علوم گویا آن کسانی که در میان درگیری‌های وزارت علوم و دانشگاه آزاد ضرر می‌کنند فقط دانشجویانی هستند که پول میلیونی هزینه کردند و عمر و زمانشان را صرف کردند تا بتوانند مدرکی معتبر بگیرند غافل از اینکه به اعتقاد وزیر خودشان باید مشکل‌شان را حل کنند.
کاش وزیر علوم پیش از بیان این صحبت کمی تامل می‌کرد که دانشگاه آزاد یکی از زیرنظام‌های وزارت علوم است و وقتی تخلفی از سوی این دانشگاه صورت گرفته، وزارت علوم وظیفه نظارت داشته است.
مگر وزیر علوم مسئول اول آموزش عالی کشور نیست؟ چرا آموزش عالی ما نباید بر اساس یک استاندارد واحد حرکت کند و یک دانشگاه می‌تواند به یکباره دست به توسعه بدون مجوز بزند؟
دانشجویان دانشگاه آزاد که در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری هزینه‌های میلیونی کرده‌اند تا در نهایت با کسب علم با کیفیت بتوانند مدرک تحصیلات تکمیلی دریافت کنند این روزها بلا تکلیف مانده‌اند که آیا پس از این همه تلاش و زحمت و هزینه مدارکشان مورد تائید مراجع قانونی هست یا خیر و حالا وزیر علوم می‌گوید خودشان باید مشکل‌شان را حل کنند و این مسئله ناشی از درگیری بین دو نهاد آموزشی است که دود آن تنها به چشم دانشجویان می‌رود.
شاید وزارت علوم که در نظارت بر زیرمجموعه خود ضعف داشته می‌خواهد با عدم تائید مدارک فارغ‌التحصیلان، دانشگاه آزاد را تنبیه کند ولی این شعله دامن فارغ‌التحصیلان را گرفته است.